berlin duvarı

2.dunya savasi sirasinda ikiye bolunen almanya’nin soguk savas sirasinda bati almanya’nin abd,dogu almanya’nin ise sovyet kontrolunde olmasi nedeniyle biraz daha ayrilmasi sonucunda yapilan duvara verilen ad.
9 kasim 1989 tarihinde yikilmistir bu duvar.

utanc duvari olarak adlandirilan bu duvar 1961 yilinda yapilmistir.

harci at kili,yumurta beyazi,sutten yapilan duvar

yikilmasiyla beraber doguyu besleme kanburunun batinin uzerine bindirildigi duvar, batinin bu isten zararli ciktigi kesin.

16 yil once yikilan dunyanin en onemli 2 duvarindan biri..yikimiyla soguk savasin bittigi mesajini vermistir..yikilmistir,soguk savas bitmistir tamam ama var oldugu surede yiktiklari o yikilinca geri gelmemistir..



(bkz: aglama duvari)

bir zamanlar soguk savasin simgesi idi, yikilisi da soguk savasin bitmesinin simgesi olmustu.

pek cok dogu almanin mezari..bir halki birbirinden ayiran utanc duvari.soguk savasin bitimi ile yikildi ve tek kutuplu dunyanin simgesi oldu bu sefer

yıkılmasıyla beraber dünya da çok şey değişmiştir.

doğu almanya vatandaşlarının batı almanya´ya kaçmalarını önlemek için doğu alman meclisinin kararı ile 12 ağustos 1961 yılında yapımına başlanan 46 km uzunluğundaki duvar. 9 kasım 1989’da doğu almanya’nın, isteyen vatandaşlarin batı’ya gidebileceğini açıklamasının ardından yıkıldı.

2. dünya savaşı´nın bitiminde savaşı kaybeden almanya ve başkenti berlin işgal kuvvetlerice amerikan, fransız, ingiliz ve sovyet bölgesi olarak 4’e bölündü. kısa süre sonra batı ittifakı benzer şekilde olan yönetim birimlerini birleştirdi ve tek bir yönetim bölümüne dönüştü. sovyetler ise bu birleşmeye karşı çıktı. batılı işgal kuvvetleri versailles’ten ders almış ve almanya´yı tekrar inşaya girişmişken sovyetler intikam duygusuyla hareket etti ve doğu almanya´daki almanları cezalandırmaya girişti. ekonomisi çok kötü, siyasi yönetimi aşırı otoriter olan doğu almanya’dan batı’ya kaçışlar başlamıştı. sovyetlerden kaçış büyük ölçüde berlin’den gerçekleşiyordu. zamanla tel örgü ve mevzuat değişiklikleri de batıya kaçışı engelleyemez duruma gelmişti. sovyetler, batı berlin’i sovyetlerin içinde bir fesat yuvası, kapitalizmin kalesi, karşı propaganda merkezi olarak gördüğü için berlin duvarı’nı örmeyi çözüm olarak benimsedi. duvarın kendisi 1961’de kurulmuştur ancak doğu ile batı almanya arasındaki katı sınır daha 1952’de çizilmişti. amaç, sistemin ihtiyaç duydugu ama sisteme ihtiyaç duymayan eğitimli ve genç insanların kaçmasını engellemekti. ancak yalnizca berlin metrosu yoluyla 1955 yılına kadar 1950’lerin başında büyük bir ekonomik büyüme yakalayan batı almanya’ya 270.000 insan kaçmıştır. berlin duvarı bunun üzerine dönemin sed lideri walter ulbricht’in bir şeyler yapılması gerektiği konusunda sovyet liderlerine danışması ve onaylarını alması sonucu kurulmuştur.

duvar doğu almanya’nın gittikçe daha da kötüleşen ekonomisine ek olarak, genç ve eğitimli kesimin de batı berlin’e sürekli geçiş yapmasıyla (1949-1961 yılları arasında sayıları 2.6 milyonu bulmuştur), doğu almanya meclisinin kararıyla 12-13 ağustos 1961’de bir gecede örülmüştür. planları tamamiyle gizlilik içinde gerçekleşmiştir. öyle ki sed genel sekreteri walter ulbricht’in 15 haziran 1961’de, doğu berlin’deki bir konferansta batı berlinli muhabir annamarie doherr’in sorusuna verdiği yanıtta geçen “niemand hat die absicht, eine mauer zu errichten” (kimsenin bir duvar inşa etmeye niyeti yok) cümlesi bunun açık kanıtıdır. duvarın ilk oluşturulan hali geçişleri engellemeyince yükseltilmiş mayın tarlaları köpekli askerler gözcü kuleleriyle geçiş tamamen engellenmiştir.


duvarı’nın yerine önce tel örgu çekildi. daha sonra bu örgünün yerine bugün bilinen berlin duvarı inşa edildi ve bu tel örgü duvarın üstüne tekrar çekildi. doğu ve bati berlin’in arasındaki bu duvar, aslında biri 3.5 digeri 4.5 metrelik iki çelik parçadan oluşuyordu. doğu tarafına bakan duvar kacmaya yeltenecek insanların kolay görünmesi için beyaza boyanmıştı. buna karşılık batı almanya’ya bakan taraf ise grafiti ve çizimlerle doluydu. doğu kısmında duvar boyunca yerde çelik kapanlar ve mayın tarlaları bulunuyordu; her iki tarafa da yüksek gözetleme kuleleri ve lambalar konmuştu. doğu tarafında motorsikletli ve yaya polisler ve köpekler de kontrol halindeydi. tüm bu kontrol ve gözetlemelere rağmen, yaklaşık 5000 kişi tüneller, evde yaptıkları balonlar ve bunun gibi yollarla, dogu’dan bati’ya kaçmayı başardı.

1989 yılı başlarında doğu alman cumhuriyeti hükümeti isteyen doğu almanya vatandaşlarının sovyetler denetiminde diğer doğu bloğu ülkelerine geçiş yapabilmesine izin verdi. bu iznin çıkmasıyla binlerce doğu alman vatandaşı polonya, çekoslavakya, macaristan, yugoslavya gibi ülkelerin başkentlerine akın etti ve buralarda bulunan amerikan, ingiliz, fransız büyükelçiliklerine sığındı. daha sonra da bu sığınmacılar özel trenlerle demir perde’nin gerisinden kaçmaya başladılar. kaçışın bu kadar yoğun olduğu bir durumda dogu almanya hükümeti duruma bir çözüm bulmak için toplandı. burada yaşayan insanlar artık bu şekilde zaten doğu almanya’dan kaçabildiklerine göre duvarın bir anlamı kalmamıştı.

doğu alman hükümeti, duvarın kaldırılmasına onay vermişti. 9 ağustos 1989’da bu kararı halka açıklamak üzere bir basın toplantısı düzenlendi. karar açıklandığı andan itibaren duvarın iki tarafında yüzbinlerce insan birikmişti. gece yarısına doğru hükümet ilk olarak brandenburg kapısı’ndan başlayarak barikatları ve geçiş önlemlerini kaldırdı. her iki almanya tarafından yaklaşan insanlar önlerine rus askerlerinin çıkıp onlara engel olmamasıyla beraber duvarın üzerinde buluştular. insan seli bir saat içinde yüzbinlere ulaştı ve ardından sınırın kalkmasıyla beraber batı tarafından gelen dozerlerle duvar tamamen yıkıldı ve tarih oldu. alman demokratik cumhuriyeti de duvardan sonra çok fazla dayanmamış, 13 ekim 1990´da resmen sona ermiştir.


(1989)duvar yıkıldıktan bir süre sonra yapılan ankette halkın bir kısmının duvar yıkılmadan önce daha memnun olduğu görülmüştür. sebebi ise, doğu tarafında insanlar eğitim, sağlık gibi hizmetleri devletten parasız alır, sosyalizmin nispeten eşit koşullarında ivmelenirken duvarın yıkılmasıyla beraber bu tarz hizmetlerin eksikliğini duymaya, batı almanya’nın kapitalist sistemle, rekabet ortamıyla yetişmiş bireyleriyle rekabet edememeye başlamışlardı. zira eğitime yatırılan yatırımlar da doğu’da batı’ya oranla çok azdı. batı tarafındakiler ise doğu’nun yapılandırılmasına yönelik ek vergilerden rahatsızlık duymaktaydılar.

yıkılışının 20.yıl dönümüymüş bugün.

46 km uzunluğundaymış.