yitip giden

muhteşem bir kızılırmak parçası..

yoldaş senin bir gülüşün
bir dostunun yarasını
saramıyorsa artık
sen artık kendin değilsin

vur öfkeni dostuna
yansın dağlarca, göllerce
dökülmeyen gözyaşımda
boğulsun deryalarca

yitip giden devrimler gibi
dost sesin dost gülüşlerin
şimdi çölde bir damla su
sen artık kendin değilsin

öfke çaresizliktir bilirim
çaresizliğine ölürüm
sesinde açan bulutlara
inan her şeyimi veririm

sanma ki bir yitiktir
hüzünlere sarılmam
sanma ki gülüm bu hüzün
öldüğünde bitecektir

bir gün mavi bulutlara
biner sonsuza giderim
dost sesini bulana dek
karanlığa gülümserim

kızılırmak’ın çığlık albümündeki enfes şarkısıdır.

tekrar elde etme olaslığı düşük olandır. bu sebepten hem yitik, hem gidiktir.