neden sonra

ümit yaşar oğuzcan’a ait güzel bir şiir.

bir gün demek ne kadar hazin

anılarla dolu geçen yıllara!...

bakıp da ardında kalan yollara;

geri dönememek tek bir an için!



büyüttüğün artık umutlar değil,

şimdi tek gerçek var; çaresizliğin.

bak! fırçan kırılmış, bomboş tuvalin

ne biraz renk kalmış, ne de bir şekil



silinmiş o portre, göremezsin ki!

daha yakından bak dilersen, eğil;

hani o maviler? hani o şekil?

uçup gitmiş mi ne? hani o sevgi?



nerde o dostluklar? güzel yalanlar?

bu kalp neden değil eskisi gibi?

bir başka dünyada bulursun belki,

geçer de aradan nice zamanlar...



o yer umutların söndüğü yerdir,

o yerde zavallı bütün insanlar!

şairler, bilginler ve kahramanlar

o yerden hüzünle geçtiler bir bir



arındılar sahte, yalan ne varsa

sonunda denize ulaştı nehir;

ne bir beste kaldı, artık ne şiir!

bitti aldanışlar, bitti her tasa...



nice sevenleri aldı o deniz;

yine uygulandı en eski yasa;

uzak bir sevgilden her ne kalmışsa;

unutuldu. ve duruldu kalbimiz.



yıllar geçti... neden sonra anladık:

yüce olan, bağışlayan tek biziz!

her kadehte kalan tortu sevgimiz,

her yerde o güneş, hep o aydınlık...

sadece kitaplarda kendine yer bulmuş olan kalıptır, herhangi bir konuşma esnasında kullanımına şu gün olmuştur ki şahit olunmamıştır. evet.

bir eylemin üzerinde uzun bir süre geçtiğini belirtir. belirttiğini düşünüyorum. öylesi yakışıyor sanki.

a: muzaffer bakkaldan bir kavanoz nutella alıp evine döndü. neden sonra fark etti ki iki kavanoz alsa daha çok mutlu olacaktı.

hikaye bağlacı. içinde geçtiği cümlelere kurgu anlamı katar bu bakımdan.