kanayan yaralar ve kanatan yalanlar

hey komiklik yapmanın manâsı yok. bu bir âdet kanaması değil ve sen bundan rant elde edemeyeceksin oldu mu.. ben $imdi kalkıp uzun uzadıya anlatacağım, sen pop corn kemireceksin kar$ımda, yalnızlığına kapalı gi$e bir adamın ya$amöyküsünü seyredeceksin; elindeki be$ as`tan sahte olanını soracağım sana, kaçırıp gözlerini adaletten fidye isteyeceksin.

git!

yaralar kanar; yılandır yalanlar kanatır.. az ötede gerçek uyur, tutup da silkelersin yakalarından kalkar. a$k bir yalandır baharları söylenir, bir $arkıdır ayrılık nakaratta kulakların kanar. bu gece, uzaklarda bir $ehirde bir tren raydan çıkar; yakla$ır yamacına dek acılarımın, bir tam açı yapar ölüm, bir ölümdür ki gözlerimden akasya suyu sızar, $alter misali kapanır kapakları ömrümün.

susar, su içersin.

bu gece, uzaklarda bir $ehirde yalanları sarıp sarmalayıp koltukaltına sıkı$tıran bir vapur karaya oturur; bir yeni gine atasözünde geçer adın, hale`ti ruhiyem deği$ir, deği$ir de bölündüğü yerden kanar.. yalanlardır onlar bize sohbetlerde söylenenler, "daha iyi olacak"lar yalandır. yılan bir pusudur kendimi vurmam, sana vurulmam bir ku$`uykusudur..

kanayan yaralar ve kanatan yalanlar, geceleri gelir üstünü örterler senin.
ben çırılçıplak, bu gece uzaklarda bir $ehirde......

kağıt kesiği ve "çıkar o yara bandını bir şey olmaz" cümlesi.

(bkz: dünyanın en yüzeysel insanıyım mutluyum)