ayrılık acısı

artik saymiyorum ne kadar zaman gecti gidisinin uzerinden.ozledim bugun seni gormeye geldim uzerinde o hic sevmedigin cicekler filizlenmis hepsini koparttim attim icimdeki aciyida soker gibi.ayak ucunda durdum sende beni oradan gorebilirmissin benimki bir umut iste.sonra bir sigara sana bir tanede kendime yaktim ne cok dertlenip yaktigimiz sigara oldu diye dusundum ve parasiz kalip topladigimiz izmaritler geldi aklima guldum.dostum gittin ama pek iyi etmedin dinleyemedigin sarkilar goremedigin ne cok film birikti ve benim ne cok derdim oldu senden sonra sana hic anlatamadigim.ayriliginin acisi her gecen gun buyudu artik tasiyamiyorum.seni cok ozluyorum mekanin cennet olsun canimin parcasi acim en huzunlu ayriligim.

artık ’ayrılık acısı’ da çin’de üretiliyor galiba..
baksana, 1 ayda dağılıyor..
ağzımızın tadıyla acı bile çekemez olduk..

ya$adigini zannettigin dakikalarda esasen cehennemde ikamet etmeni saglayan aci.

180 derecedir.hayatınızdaki her şeye sırtınızı dönüp gidersiniz.

aşk acısının tartışmazsız ahbabı olan acıdır.

bu acıda insanlar içindir, her acıda ayrı bir tat var diyerek sabretmek en iyisidir.

insana dunyanın sonunun geldigini dusundurten, tekeli zengin ettiren, aglatan, tepindirten, hayattan sogutan, kufur ettiren, her seyi arabesklestiren, insanın egosunu zedeleyen, sacmalatan, insana dunyayı tersten gosteren hadise.

yaşanabileceklerin üzüntüsüdür, olasılıkların tükenmesi, bir daha aynı şeyleri yaşayamamaktır. eğer birisinden ayrıldığın için acı çekiyorsan onunla gerçekten farklı şeyler yaşanmıştır. hırs yapmakla ayrılık acısı karıştırılıyorsa acıya benzer hislerin en fazla bir ayda geçer.

yilligina girdiginde zicmaya, yedigin acilarin götünden cikmasi gibi biseydir. tuhaf bir sizlama devam eder, uzunca cikamazsin. bacaklarin agrir dayanamaz düsersin. boka saplanirsin. ayrilik acisi ile es degerdir.

(bkz: ayrilik tatlisi)

yarım kalmışlık hissinin daha kolay ifade edilişidir.

pişmemiş yemeğin yendikten sonra mideye oturmak olarak tabir ettiğimiz, bünyede yaptığı etkiyi yapar.

esasında, alışkanlıktan kaynaklanan bir duygudur ayrılığın hissettirdiği acı.

bir çeşit alışkanlık..

nasıl bir miligram zehiri insanı öldürebilen karadullar esasında, milimetrik boyuttaki akrabaları gibi sadece örümcek iseler; o da öyle bir alışkanlıktır işte.

ve insanı yaralayabilecek en zehirli örümcektir. onun kokusuna alışmak, gülüşüne alışmak, sesine alışmak, tepkilerine alışmak, yanınızda olmasına alışmak...

hiçbir şeyi "o olmadan yapamam" şeklinde algılamadan yaşamanız dileğiyle bir entrymi daha sonlandırırken büyüklerimin ellerimden küçüklerimin gözlerinden öpüyorum.

ve hatta; sizi üzenin, sizi üzenin, (bkz: ta amına koyayım)


(bkz: entrynin sonuna dogru sacmalamaya baslamak)

seni yildiz tilbe ve sezen aksu dinlemeye iten, beyin zonklamari gecirtip,saatlerce gece yatagin altinda sabahlara kadar aglatan depresyonik anti-happy surubu.

kiz arkadasindan ayrilirken duydugun, unutamayacagin bir acidir tavsiye etmem

zor bir olaydir. acidir . kucuk ibo sarkisidir ayni zamanda. asil aci olan budur.

evlerin onunden gectim dun gece
seni son defa gormek istedim
ayrilip gitmeden sen buralardan
sesini son defa duymak istedim

kapilar kapaliydi perdeler ortuk
odalar karanlikti isiklar sonuk
caresiz ayrildim boynum bukuk
olmek istedim kaderime kusup

gozumde canlandi o dugundeki anilar
o saatlere donmek istedim
ben seni son defa gormeyince
orada canima kiymak istedim