ayrı dünyaların insanlarıyiz

1979 emel sayın albümünün ilk şarkısı.bahsi geçen zengin kız- fakir genç diyaloglarının kök hücresi.

sen başka rüyada,
ben başka rüyada,
birleşmemiz imkansız yalan dünyada.

sen doğan gün gibi,
ben giden dün gibi,
aşkımız bize hasret susuz çöl gibi.

biz ayrı dünyaların insanlarıyız;
biz mutlu olamayız,ayrılmalıyız.
bütün ömrümü sende, sende yaşadım.
bütün sevgimi sende, sende harcadım.
sevilen kıymet bilmez, sen de bilmedin.
ben sevdim sevdim sevdim, sen hiç sevmedin.

ben yaşattım, sen öldürdün.
sen ağlattın, ben güldürdüm.
seni sevmek yaşarken ölmek demekmiş;
seni sevmek ağlarken gülmek demekmiş.

bir damla sevgiyi çok gördün bana,
istemeden elveda diyorum sana.
sen unutmuş gibi;
ben bir deli gibi...
gönlüm aşktan virane bir şehir gibi.

biz ayrı dünyaların insanlarıyız
biz mutlu olamayız,ayrılmalıyız.
bütün ömrümü sende, sende yaşadım.
bütün sevgimi sende, sende harcadım.
sevilen kıymet bilmez, sen de bilmedin.
ben sevdim sevdim sevdim, sen hiç sevmedin.

zengin kızla fakir çocuğun aşkının olmazsa olmaz cümlesidir.

zengin kızla fakir çocuğun aşkının olmazsa olmaz cümlesidir.

söyleyen kişinin sedi yüksek ise ’seni kendime layık görmüyorum,benim yaşantıma uyum sağlayamazsın’;düşük ise ’sen bana fazlasın,eziliyorum yanında’ demenin kibar,klişe,eski türk filmsel yolu.

diger dunyalarda da hayat olduguna ve orada da yasayanlara insan dendigine dair bir cumledir. lakin bu diger dunyada yasiyan insanlar nedense bizimle uyum saglama sorunu yasayacaklarina inandiklarindan bu cumleyi kurarlar.