aşık kendi kanini

bir yunus emre siiri.


helal kıldı ma’şuka aşık kendi kanını
ma’şuk nakşından okur aşk eri kur’anını

yardan ayrı olunca asılıp ölmek yeğdir
aşık kendi bırakır boynuna urganını

gitmez aşık gözünden hergiz ma’şuk hayali
nitekim zilha verir yusuf’un nişanını

dirlik budur aşıka ma’şuk yolunda öle
sorarlar ise aydam aşıkın burhanını

belkıys ile süleyman aşka düştü bir zaman
isteyip bulmadılar bu derdin dermanını

gökteki harut marut aşk için indi yere
zühre yüzün görecek unuttu rahman’ını

güzaf görmen siz aşkı kime oğradı ise
sultanı iltir baştan yitirir hanmanını

ferhat bu aşk yolunda başın külünge tuttu
hüsrev şirin derdinden dosta verdi canını

leyli’yle mecnun işi acebdür ( ür ) bu halka
abdürrezzak terk etti aşk için imanını

zemane vefaları cefa gelir yunüs’a
bir doğru yer bulucak fidi kılar canını