quantitatif

henuz caylak olan, fakat umarim en kisa zamanda bu dertten kurtulacak olan is arkadasim, guzel insan.

orhan veli siiri ayni zamanda.

guzel kadinlari severim,
isci kadinlari da severim;
guzel isci kadinlari
cok severim.

iyi bir film izleyicisi olan, sessiz ve derinden yazan, sadece paylasmak istediklerini paylasip gerisini kendine birakan guzel insan. bunlari yazmamda su an 3 mt uzagimda olmasinin bir etkisi yoktur.

isletme bolumu dersi.
-ulan baba bir sinav var ya calistim ama korkuyorum.
ben:hanki dersmis o?
-kantitatif karar teknikleri.
ben:ho!oooee kaderde varsa duzulmek neye yarar uzulmek.
-saol be.
ben:o nasil ders ismi oglum?
-ne biliyim mina koyim ya.girdi dote yine.

yazmaya yeltendigim her siirin altindan cikan bu yuzden sinir oldugum kisi.

guzel kadinlari severim
isci kadinlari severim
ben bir de rengini belli eden insanlari severim, fikrimle uyussun uyusmasin. lakin artik eklemek istedigim siirlerin ardindan siritmasa beni mutlu edecek kisidir.

edit: kas yapayim derken goz cikardim sanirim, is bu entryimde sevdigim siirleri baskasinin da seviyor olmasiyla mutluluk duydugumu ve kiskandigimi anlatmak istemisimdir, ama kulagi arkadan gostermeye calisip soylemek istediklerimi anlatamamisimdir. sozlukte pek fazla entrysi olmasa da fikirlerini cekincesi olmadan aciklamasiyla takdir ettigim kisidir.

quantitatif’e.....
uzun zamandır düşür hep ’neden,niçin? ’ diye..bulduğuda olur cevapları,kaybettiğide.. bir kez rastladım çok uzaklara baktığını...o an ağzının küfür dolduğunu..zipposu çok uzağındaymış,yakınında benzini bitmiş gibi,kimseden ateş ummamacısına yüreğine deydirip yakışını incecik sigarasını...
’-belki temizler ’ diye su yeryüzündeki tüm pisliği,inatlaşırcasına insanlarla bakardı deniz’e,boğaza...tertemizdi...
sistemin karabasan gibi üzerimize abandığı..sistemin yüm ışıksızlığıyla kandırdığı zamanlardainsan-cıkları...’-ne,nasıl,niçin?’ teorileri arasında boğulmadan,yaşamın pratiğinden uzaklaşmadan..ama nedense hep uçlarda..nedense hep kendi kendine..aksanı bozuk bir dille (ki hiç farketmez hangi ırk’a ait olduğu..) bir şeyleri anlatmaya çalışması...kendinin anladıklarıyla ve anlamaya çalıştıklarıyla ha!başka bir şey değil...
içeriğindeki kaos’u sayfalarda çoğaltan...
sonra caddede yürüyüşü...ortasında caddenin..kalabalıkta dekupe ağır adımları..
rayların üzerinde unutulmuş,inandırıcılığını yitirmiş bir bildiriye anlam kazandırma çabaları..bunu becerenediği ihtimallerini !ihtilal’e bedellendiren,kelimeleri kifayetsizlikle suçlamayacak kadar naif duygularla bezenmiş,bir bedene bir yüreğe sahip tir sevgiili dostum..
içinde isimsiz vapurların cirit attığı,martıların simirsiz insanlara gülümseyerek baktığı,güneşin üzerinde sürekli doğup battığı bir deniz gibidir yüreği...içinde kimbilir kaç tanemizin beslendiği milyonlarca canli vardir!!!
*hayellerin gerçek olması hayaliyle katlandığımız sıkıntıların son bulması dileğiyle değerlim...

cogunu yazmıslar benim yazacaklarımın kocaman yüreğin oldugu güzel kadınları sevdiğin... bana pek bişey bırakmamışlar. o zaman uzatmadan teşekkür etmem lazım hem sana hem photographer’a düşerken bırakmadıgımız için her türlü acayipliğime katlandıgınız için gercek dostsunuz. ben değerinizi biliyorum herkeste öğrensin diyorum boyle insanlar milyonlar arasında birkaç tanedir. sizleri seviyorum, saygılarla dostlar...

(bkz: orhan veli)

güzel kadınlar, güzel balıklar, güzel ağaçlar, güzel ırmaklar, güzel oltalar..
hepsi onun olsun..haketmiyor değil..
ve bi de, karadenizin mis kokusu.. lazımdır.