quantitatif

quantitatif’e.....
uzun zamandır düşür hep ’neden,niçin? ’ diye..bulduğuda olur cevapları,kaybettiğide.. bir kez rastladım çok uzaklara baktığını...o an ağzının küfür dolduğunu..zipposu çok uzağındaymış,yakınında benzini bitmiş gibi,kimseden ateş ummamacısına yüreğine deydirip yakışını incecik sigarasını...
’-belki temizler ’ diye su yeryüzündeki tüm pisliği,inatlaşırcasına insanlarla bakardı deniz’e,boğaza...tertemizdi...
sistemin karabasan gibi üzerimize abandığı..sistemin yüm ışıksızlığıyla kandırdığı zamanlardainsan-cıkları...’-ne,nasıl,niçin?’ teorileri arasında boğulmadan,yaşamın pratiğinden uzaklaşmadan..ama nedense hep uçlarda..nedense hep kendi kendine..aksanı bozuk bir dille (ki hiç farketmez hangi ırk’a ait olduğu..) bir şeyleri anlatmaya çalışması...kendinin anladıklarıyla ve anlamaya çalıştıklarıyla ha!başka bir şey değil...
içeriğindeki kaos’u sayfalarda çoğaltan...
sonra caddede yürüyüşü...ortasında caddenin..kalabalıkta dekupe ağır adımları..
rayların üzerinde unutulmuş,inandırıcılığını yitirmiş bir bildiriye anlam kazandırma çabaları..bunu becerenediği ihtimallerini !ihtilal’e bedellendiren,kelimeleri kifayetsizlikle suçlamayacak kadar naif duygularla bezenmiş,bir bedene bir yüreğe sahip tir sevgiili dostum..
içinde isimsiz vapurların cirit attığı,martıların simirsiz insanlara gülümseyerek baktığı,güneşin üzerinde sürekli doğup battığı bir deniz gibidir yüreği...içinde kimbilir kaç tanemizin beslendiği milyonlarca canli vardir!!!
*hayellerin gerçek olması hayaliyle katlandığımız sıkıntıların son bulması dileğiyle değerlim...