yakantop

cocuklugunu 80 ler de yasamak gercegiyle karsi karsiya kalan ben ve benim kusagim gencliginin vazgecilmezlerinden olan,2 tarafli sirayla top atan takim elemanlarinin ortada olan diger takimin elemanlarini vurmaya calismalari uzerine kurgulanmis sokak oyunu...

ortadaki gruptan biri topu havada yakaladigi zaman can kazanirdi.kazandigi cani ister kendine saklar ister daha once vurulup kenara cikmis bir arkadasini tekrar ortaya almakta kullanirdi.

’ortada zıçan’ adı ile de bilinen mahalle oyunu. bir top ve de zıçan adaylar gerekiyordu hatırladığım kadarı ile.

biz yakartop diyorduk,ikiside anlamlı hangisi doğru bilmiyorum,oyunu bulan kişi şu an yaşıyor olsaydı bize söylerdi doğrusunu.

yakan ya da yakar farketmez çocukluğumuzun efsanelerinden biridir.mahellede iyi yakantop oynayanlar itibar görürdü kızlar onların çevresinde toplanırdı hep. oyunu hayvan gibi oynayan adamlar da vardı mutlaka. hele bazıları topu öyle sert atarlardı ki, değdiği yeri harbiden yakardı. top birinin suratında patlayıp, akabinde ağlayarak eve gitmesi halinde o günlük yakantop oyununa bir dahaki güne kadar mola verilirdi. tıpkı oynadığım hayvanca diğer bir oyun olan kozalak savaşı gibi, onda da birinin kafası yarılınca oyun biterdi. ertesi gün mü ? tekrar kaldığı yerden devam.
(bkz: çocukluğun ormanda geçmesi)