bu afazi tipinde anlama ve tekrarlama normaldir ama izole kelime bulma güçlüğü bulunur. sürekli ’şey’ diyerek konuşurlar. şöyle bir örnek verirsek:
’sipsi, şu kalemi uzatır mısın?’ diyemezler. cümleyi ’şey, şu şeyi şapar mısın?’ gibi kurarlar. ünlü bir siyasetçimizde de bu hastalığın görüldüğünü düşünmekteyim, evet.
(bkz: her şeyin hayırlısı)
anomik afazi
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?