annelerin onemi

anlatilmaz ki..
anlatilmaz ama anlamaliyiz onu kaybetmeden..
anlayalim ve anladigimizi her daim gosterelim..

(bkz: gerisi playback yapar)

(bkz: ağlarsa anam ağlar)

her ne kadar tartışsanızda, beni anlamıyor desenizde,üzülsenizde hiç kimse ama hiç kimse ne amca ne yenge ne teyze ne eş hiç kimse anne babanın özellikle de annenin yerini doldurmuyor.bu malesef birlikteyken anlaşılmasada ayrı düşüldüğü zaman çok iyi anlaşılıyor.hiç bir yemek onun ki gibi leziz,hiç bir çamaşır onun yıkadığı gibi mis kokulu,hiç bir pantolon onun ütülediği gibi olmuyor ve başınızı okşayan hiç bir el onun ki gibi sıcak gelmiyor.hiç bir göz onun gibi bakmıyor,hiç bir yürek onun gibi sevmiyor...

(bkz: bir $eylerin önemini kaybettikten sonra anlamak)

(bkz: bazi degerler anlatilmaz anlatilamaz)

hasta olunca daha cok anlasilir

uzakta olunca anlasilan hede.

annemden bir telefon alip fenalastigini ogrendigimde evden firlayip yagmurlu havada deli gibi araba kullanip hatta surte surte gittigimde ogrendimki annelrin onemi hic bir seyle olculmuyor. tabi is yerine vardigimda aslinda bir seyi olmadigini sadece yagmurda islanmak istemediginden beni getirtmek icin oyle soyledigini ogrendigimde bayagi bir kotu oldum. ama anne iste ne yapiucan