anne ben oluyorum

arif nazim siiri.

anne ben ölüyorum..
gözlerim kanıyor ikide bir,
türk filmlerinin,yarı absürt senaryolarında huzunleniyorum
sizofreni diyorlar algınlığıma,
anne ben ölüyorum..
gözlerim doluyor,gözlerim kanıyor,
anne ben erken ölüyorum..
yüreğim yine benimle,
ama ben yaralıyım,
ve artık ata binemiyorum,
aramızda dağlar var,
kokun geliyor uzaklarda, hissediyorum,
ellerin cennet kokuyor anne,
kucağın cennet kokuyor,
beni kucağına alsana,
sarsana beni koklasana,
anne ben ölüyorum ağlamasana..
sevdiğim kıza söyle,
sarkımızı unutmasın,
heryerde sen herşeyde sen,
bilmemki nasıl söylesem,
diye biten şarkımızı,
nefes almak yaşamak mıdır anne?
acı çekiyorum nefes alamam değil mi?
o halde ölüm acısız, daha mı güzeldir ölüm?
keşke diyorum,hiç gitmeseydim oralara,
keşke diyorum,hiç gitmeseydim,
yolumu kesmeselerdi dar sokaklarda,
kavgalara girmeseydim,
seni bu kadar üzmeseydim,
keşke diyorum ah keşke,
düşün ki savrulmuşum,
ateş iken kül olmuşum,
alın yazım almış beni avuçlarına,
uzaklarda bir yerlerde,
bir şehir olmuşum,
uşüyen, yanan, eriyen bir şehir,
kül olmuş gitmişim anne,
ve bir avuç toz olup,
düşmüşüm ayak izine,
ve şimdi yanıyorum,
elini tutmadan ölüyorum,
ona yanıyorum,
saçlarım ağarmadan ölüyorum,
ona yanıyorum,
anne ben ölüyorum..
gözlerim doluyor, gözlerim kanıyor,
anne ben ölüyorum..
kokun geliyor uzaklardan, hissediyorum,
ellerin cennet kokuyor anne,
kucağın cennet kokuyor anne,
beni kucağına alsana,
sarsana beni, koklasana,
anne ben ölüyorum ağlamasana........