anathema dinleyen dolmuş şöföru

hadise ankarada ise yadırganacak olan söfördür.sabahın 6sında teksaslı özcan dinleyerek kendine gelmeye alısmıs öğrenci,memur tayfasının bu müziği kafası götürmeyecektir.her sabah dolmuşta bir sincan düğünü yasamak ayrıcalıktır,gavur müziği kimseyi acmaz.

(bkz: dolmuscularin muzik zevki)

mortician solistinin bile kamyon söförü olduğuna göre neden olmasınmıs.

aydın’da başınıza gelebilecek hadise.şehiriçi diye tabir edilen
dolmuşlardan birini işleten genç ve rock müzik sever bir arkadaşımız bunu sıklıkla yapıyor.üstelik sadece anathema değil.

dolmuş şoförünün melankoli yığını olup direksiyonu rahat rahat hüzünlenip,ağlayabileceği ortama çevirmesine neden olur.

(bkz: dream theater mırıldanan temizlik işçisi modeli)

(bkz: metallica dinleyen dolmus soforu)

(bkz: atmosferik progresif post pop dinleyen dolmuş şöförü)

alternatif müzik dinleyen liseli veletlere servis şoförlüğü yapmış olma ihtimali yüksektir. kendi servis şoförümden biliyorum:

mustafa abi(şefer): ya artimis versene satriani, iyi oluyor direksiyon sallarken, bıktım hep pearl jam dinlemekten.

ps: 7 sene boyunca adamcağıza rock dinletince 7. sene böyle olmuştu, hasretle anarım.

(bkz: dolmuş şoförünün direksiyon başında headbang yapması)

o dakikaya kadar ancak liverpool’da olabileceğini düşündüğümüz hadisenin başkahramanı, saygı duyulası, eli, yüzü, gözü öpülesi insandır.

bir kaç dakika kadar "nası yaaa" dedirtmiş, göz ovalatmıştır. meraklısıysa seve seve gitar öğretmek için kampanya başlatılabilir bu zat-ı muhterem için.

günümüzün fevkaladenin fevkinde bitmesine vesile olmuş, şaşırtmış, defalarca bismillah çektirmiş, yaşıyo mu, gerçek mi diye defalarca tarafımızca çimdiklenmiştir. anlaşılmıştır ki gerçektir. kırkının da kulpu kırık küptür. nihayetinde yapacak birşey yoktur.

favori anathema parçası the silent enigma’ydı, hala inanmakta güçlük çekiyorum.