amele pazarında sona kalan işçi olmak

normalin üstünde bir yevmiye isteyebilme fırsatıdır. tabi iş gelirse..

(bkz: ula ya ben)

(bkz: sen değil ulan ayı)

buyuk ihtimalle cocuklugu sirasinda adim almaca sistemi ile taraflarin belirlendigi oyunlarda en son secilen kisilerdir bunlar. vucut dillerinde kirmizi harflerle "beni secmeyin, secerseniz en kritik anda sicarim ona gore" mesaji vermektedirler. genelde iddasiz maclarda fark acildiginda penaltilar falan bu cocuklara attirilir.

ortada sap gibi kalmak, diye nitelenebilecek bir durumdur.

o sabah belki bir iş çıkar da elim para görür umudu ile amele pazarında işveren bekleyen insandır. dört yada beş kamyon gelir herkesi alırlar ama bir tek onu seçmez ustabaşları. genelde memleketçilik vardır bu olaylarda, herkes kendi ilinden olan adama yapar kıyağını. başı eğik biçimde evine dönüp yeni doğacak günden umut bekler bizim seçilemeyen de...

kemal sunal ve ilyas salman filmlerinde komik versiyonlarını izlemişizdir onlarca kez...