am kurzeren ende der sonnenallee

sonnenallee’nin dogu almanyada kalmis kismini ve oradaki insanlarin yasamini anlatan almanca kitap.

okumaya calaisirken langenscheidt sozlugu ezberlememe az kalmis kitap.neydi bea.

gayer((bkz: iel)de almanca ogretmeni)diye anilan kimseye saatlerce kufur ve beddua etmeme sebep olan almanca kitap.bu kadar yakindiktan sonra:michael(maykil diye degil mihael diye okunuyo)adinda bir zamanlarin bolunmus almanyasinda berlin duvarinin dibinde yasayan 16 yasindaki bi gencin arkadaslariyla birlikte sacma sapan yasaklar ve yasamak icin verilen tavizlere ragmen eglenmenin insandan asla sokulup alinamiyacak bi aktivite oldugunu hatta bu sartlar altinda asik bile olunabildigini gosterdigi thomas brussig’in ironik eseri.birileri bana" bak biz sana sinav yapacaz" diye zorla okutmasaydi heralde cok severdim yine de baya sevdim.tabi ben bunu carpediem ve nuquerna gibi yazili gecesi degil sinavdan baya sonra yaziyorum.kitabin filmi de var o daha guzel senaryo biraz degistirilmis michayla(michaelin kisaaltilmisi) kankasinin kavga sahnesinde aglanir valla.imkaniniz olursa seyredin,okuyun.