uzerine gecelerce dusundugum bir ismet ozel siiri. bendeki kitabinda bu siirin basina dusulmus bir not yoktu ki, bulunca kendimce taslari yerine oturtmayi bildim. hafiziin sozu soyleydi efendim:
"kim yeni terleyen biyigina, sakalina sevdalanmissa,
olunceye kadar bu daireden disariya ayak atamaz."
yaz gunleri beni hatirlamiyor.
salgili bir hayvanla bitisiyorum yaz yaklasinca
yayiliyorum ortasina sevgili tuylerimin
genis uykulardayim, muazzam uykularda
yillarin zulmunden haberim yok
ne de suzgun tasrali kizlar korosundan
geciyor hazza yatkin dudaklariyla gece
canimin ilmekleri arasindan.
beni artik kimseler arayip da bulmasin
beyaz harmanilerin goklere acik sofrasinda
yiktigim saltanatin dizinde inledigim
askin en tabaninda yattigim anlasilmasin
cunku ben cok gizli bir yanlisin
dehsetengiz yetenegini olcmek icin
yepyeni bir hata icin iniyorum akdenize
meryemoglu sanip ben zavalli ademi
carmiha caktilar orda cok zaman once.
cok zaman onceydi ki otobusler
mermer sutunlu sehirlerden sahil cardaklarina
nice yilgin havarilerle gidip geldi.
hepimiz, yani taflan cignemekle guzellesen cocuklar
havariler karsisinda harami
govdesinde hayvan kabarinca mecalsiz
kutlu bir tan cikarmayi denedik
kayser makinasindan
anneler
sevecen gozyaslariyla korurdular bizi.
bizi sen ey beyhude ve baygin duygularin yirticisi
sen ey los calgilari uykulardan cikarip
bahcelerin hayatina yerlestiren esrar
bizi birakmistin
aci guller salinirdi kanimin raddelerinde
ve ben gunes altinda bize kendini opturen neyse
gece onun kimlerle bulustugunu arastirdim
o zaman yalin yurek kaldim siddetin colunde
aldanislarin colunde korkudan
denize dilimi soktum ayaklarimdan once.
bu kadar, bu kadardi akdeniz
asli yokmus dinlediklerimin
eski moda gunes sanrilarindan
bir sair cesedinden hic farki yok denizin.
yok ve yaz gunleri beni hatirlamiyor
bogulmus huznu gosteriyor bana memelerinden
geciyorum bir yakici maviden derinlestirilmis mora
geciyorum ayaklarim altinda kumlari hickirtarak
kara yaz! karanlik yaz! kararan vucutlardan
rihtima varmayan ceset elbette hatirlanmaz.
akdenizin ufka doğru mora calan mavisi
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?