namık kemal bir edebiyat meclisinde ciddi bir tartışmaya girmiş ve tartışma dönüp dolaşmış,dünyanın esasını teşkil eden ahlat ı erbaa bahsine gelmiştir.konuyu herkes biliyor ve tartışma iyiden iyiye kızışıyordu. o dönemlerde ahlat-ı erbaayi bilmeden şairlik iddialarında bulunmak düşünülemezdi. o sırada devrin müteşairanından diyarbakırlı deli naim,
-kemal bey,kemal bey!..diye sanki kendisinin de bu hususta önemli bir fikri varmış gibi ateşli ateşli bağırıp namık kemali susturur..mecliste gözler ona çevrilmiş ve tartışmanın yeni bir boyutu gelecek diye herkes pür-dikkat beklemeye başlamıştır..o sırada naim efendi gayet yumuşak bir sesle
-kuzum,ahlat-i erbaa ne demektir?
namık kemal bir şairden bu cehalet ve bu densizliği görünce hiddetle bağırmış:
-dört kere halt etmektir!...
ahlat i erbaa
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?