agil

yasayan bir sey kalmis taslarinda
ey yesil safaklarin kiz kardesi.
gercek mezarlari sasirtir
ellerinin sessizligi.
rengarenk gozluklerin turlu keyfiyle
sorumsuz kazma yaralar kalbini
ve yabanci turistin savurduğu aptalca "oh"
carpar yuzune gucendiren hakareti.
ama canli bir sey vardir.
kutuklerden bir kucaklayis sunar orman sana
koklerini tirmalamaktayken merhamet.
koca bir celep gosterir ovendireyi
taht ugruna zaptettigi tapinaklarin orda,
ve sen olmuyorsun hala.
hangi guctur seni ayakta tutan
yuzyillarin otesinden
genclikte oldugu gibi canli ve kipir kipir?
hangi tanri ufler gun sonunda
hayati solugunu mezar taslarinda?
tropiklerin tatli gunesinden midir?
sormali niye chichen-itza’da olmaz? diye.
ormanlarin neseli opucugu
ya da kuslarin nagmeli sarkisindan midir?
ve niye quirigua’da daha derindir uykusu?
daglarin sarp kayaliklari arasinda carparak
cinlayan kaynagin yankisindan midir?
inkalar oldu, ne dersek diyelim.

ernesto guevara de la serna

(bkz: laila)
(bkz: akmerkez)
(bkz: tgi fridays)

koyun ve ineklerin barindigi mekan.
bazi kokos ve concon barlari icin de kullaniriz biz bunu.