27 eylül 2006 liverpool galatasaray maçı

iste gooollllll!!!!!! umit karan!!! aslanim benim... (sanki maci kazandik bu ne sevincese.)

arda turan’in ortasi ile gol geldi. hos bir orta hos bir kafa.

galatasaray 1: liverpool 3 skor boyle biterse ben kazanacam...

liverpool’un 3. golünü pitır kıraç adında bir şahsın attığı, 5-1’ e doğru giden maç.

ohaaaa 3-2 oldu ümit atttıı..

kahretsin sevinsem mi uzulsem mi galatasaray gol atı. durum 3:2 benim iddaa yatı.

liverpool tirsmis gibi golden sonra.

galatasaray yapacağını yapmıştır.haydi cim-bom derim!

sabri sarioglu’nun ortaligi dagittigi mactir. savulun adiler, tirsin alcaklar...evet.

top liverpool’un ayagındayken anfield road’un ıslık sesleriyle inlediği maç. (bkz: noluyo lan)

sasa ilic 3-3’u getirecek pozisyonu harcamistir.

88’de hakan sukur gol pozisyonu harcamistir. nasil olduysa yukseldi kafayla vurdu ama kalecinin ustune.

hakan sukur, hay ayagina diye kufretmeye getirmistir adami. son saniye’de hay ayagina hakan...

yenildik ama,yine zevk verdi oyunuyla galatasaray.

bu guzel mac icin tum futbolculara tesekkur etmek gerekir. cihan haspolatli ve orhan ak haric. ayhan akman’a tesekkur ediyoruz ama kulagini cektikten sonra.

başlama düdüğünden birkaç dakika sonra benim takım isimlerini ve kanal logosunu kontrol etmemi sağlayan maç oldu.. noluyoruz lan diye izlemeye başladık hepimiz maçı.. bu galatasaray değildi ki.. avrupada esmiş, gürlemiş, futboluyla herkesi kendine hayran bırakmış galatasaray değildi bu.. ilk anlarda olur böyle geçer derken ilk gol geldi.. yine yitirmedik umudumuzu.. sonra ikinci gol.. moraller bozuldu ama umut ışığı gitmedi.. mehmet topala küfredildi, hakan allah belanı versinler havada uçuştu ve ilk yarı bitti.. arada geretsin beynine oksijen gitmiş olacak ki ümit karan ve hasan şaş girdi oyuna.. üçüncü gol geldi liverpooldan ama kimse üzülmedi çünkü galatasaray kim olduğunu hatırlamış, adına yaraşır biçimde oynamaya başlamıştı.. derken ümit karan beklenen golü attı.. hemen ardından golleri ikiledi.. gerideydik ama mutluyduk.. bildiğimiz galatasaraydı çünkü oyundaki.. umutlar arttı.. yapabilirdik çünkü.. bu oyunla değil beraberlik galibiyet bile işten değildi ama olmadı.. son anda hakan şükür faktörü devreye girerek beraberlik umutlarını söndürdü.. üzülmedik yine de.. ilk yarıyı görmezden gelirsek bizi utandırmayacak bir maç oldu.. her zaman olduğu gibi yenilse de gurur duyduk takımımızla.. daha bunun rövanşı var o zaman görüşürüz liverpool, o zaman..

özetle galatasaray aslanlar gibi mücadele etmiştir. ayrıca hakan kendi ve galatasaray’ın selayeti için siktir git. al çantanı bohçanı neyini alacaksan siktir git. bir forvet bu kadar beceriksiz olamaz. bir forvet bu kadar şaban olamaz. seni izlerken resmen kasıldım. sinirlerim gerildi. asabiyet adamsın sen yaa.

garezin mi var amına kodumun hakemi..tezahuratına kurban,seyircisine kurban,utandırmadın allah’ım sana da kurban olayım, dedirten maçtır helal olsundur.yenildik belki ama içim rahat,karnım tok,sırtım pektir..
ayrıca:
(bkz: yüreğimiz ağzımıza gele gele ağzımızda yer kalmadı sevgili seyirciler)

her şeye rağmen, galatasaray için "helal olsun" denebilecek bir maç

yumurtanın göte dayanması noktasında galatasarayın on kaplan gücünde olduğunun göstergesi bir maç olmuştur.

maçtan önceki manzara suydu;galatasaray efsane bir takımla,efsane bir statta,efsane bir taraftara karsı futbol oynacaktı ve sonuç genel olarak tahmin edilebiliyordu.galatasaray son zamanlarda sergilediği kötü futbolun etkisiyle de büyük bir hezimetle yurda geri dönecekti.düşünülen buydu.ama hiç bir sey düşünüldüğü gibi olmadı.öncelikle ultraslanlar galatasaray’ı asla yalnız bırakmayacaklarını bir kez daha kanıtladılar ve 41.000’lik anfield road’u inlettiler.ve sonuç maglubiyette olsa üzülmedik,gurur duyduk galatasarayımızla.