25 milyona yakın seçmen ekonomiyi durdursun

hızını alamayıp 75 milyonun katıldığı eylemdir.

millet aç aç.

asgari ücretle çalışan adamlara yapılan çağrı. gençler zaten bu adamalar sadece temel ihtiyaçları için harcayabiliyor parayı. yani sinemaya, tiyatroya, baleye gideceği ya da buzlu badem yiyeceği parayı harcama deseniz neyse. ne yapsınlar ölsünler mi ?

yapılır mı yapılmaz bilmem ama böyle bir boykotun zararının yine halkın kendisine olacağı kanaatindeyim.

çağrının teması ulusal çapta tüketici boykotudur. bunu yapmayı düşünen halkın bir birlik içinde olması sonuçlarını da iyi değerlendirmesi gerekir. memnun olunmayan şeyin değişmesini getirebilecek en kesin yollardandır. bunun yanında pek çok dezavantajı da vardır. bulunduğu ülkenin ekonomisiyle oynadıktan sonra kalkındırmak yine halkın görevidir ve düzelene kadar sefaletini çeken yine halk olur. çağrıya gelecek olursak çok güzel duygularla başlatıldığına eminim. ama en başta dediğim gibi bu en başta bilinç sonra birlik sonrasında cesaret ve kararlılık işidir. suan için bizim halkımıza göre değildir.

terörist bomba patlatıyor, can alıp kaos yaratıyor, birileri de çıkıp ülkenin ekonomisini batırmaya çalışıyor. kimden yanasınız merak ediyorum. şöyle düşünün; 11 eylül saldırısından sonra çıkıp birileri amerikan ekonomisini nasıl batırırız dese ne düşünürsünüz!

25 milyona yakın seçmen 1 hafta bu ekomoninin devinimini durdusa reis-i cumhur o zaman çıkıp birşeyleri ters yapıyoruz diyebilir. ama nerde o 25 milyonda para kaygısı olmadan ekonomiyi durduracak popo? elinizi vicdanınıza koyup söyleyin. para dediğin zaman akan sular duruyor.

"keşke" diyebildiğim çağrı.
birlik olmayan toplumda herşey hayal ve ötesi