zafer ekin karabay

hepimizhiciz
kağittan gemi


üstüne yaşamın serdiği perdeyle
geliyor ipi kadın, inceldiği yere
acısını asıyor ve bakıyor üstünden
perdenin: evreni beyazlarcasına
kirleniyor çamaşırı işçinin
sonra yıkıyor onları karısı ve asıyor
kendisini de asarak aynı çamaşır
ipine. içi kirli su dolu çamaşır
leğeni kalıyor geride. bir de umudunu
kağıttan bir gemiye yükleyen
ve suda yüzdüren çocuk
bu başlıktaki tüm girileri gör

neden bekliyorsun?


bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?

üye ol