yılbaşı partisi

kapitalist duzenin kalelerinden biri. kultur emperyalizminin uc noktasi. kendi adetini dunyanin geneline yayabilmek kolay bir is degildir. yilbasina sadece dini bir toren olarak bakan hristiyan aleminin bu geceyi tum dunyaya kutlatabilmesi cok buyuk bir basaridir. ama kendi dinini bile maddi cikar amacli kullanan kapitalist mantik bu gecede para harcatmayi kendine bir gorev bilmis ve kutlama adi altinda sermaye akisini saglamistir. yilbasi gecesi agac katliami, hediye sirkulasyonu, kutlama trafigi derken zamanla bir gorev haline gelir. insanlar sizden o gunu kutlamanizi bekler. siz de bir anlamda zorunsa kalirsiniz. size alinan hediyelerin altinda ezilmemek adina bu duzene ayak uydurursunuz. nihayetinde bu duzenin masalarindan biri olmaya baslarsiniz. tek iyi tarafi ertesi gunun resmi tatil olmasidir. ayrica ickinin su gibi aktigi bu gecelerde birbirine kardes gozuyle baktigini soyleyen insanlarin gecenin ilerleyen saatlerinde kari kocaya donustuklerini gormek ve partinin cff ye donmesine tanik olmak insanda duzenin kokusmuslugu ve serefsizligi konusunda mide bulantisi yaratir.