confessions

zyprexa

- Yazar -

  1. toplam entry 172
  2. takipçi 1
  3. puan 47599

babanın ölmesi

zyprexa
babalar ölmez evet ama yaşamaz da...
nasıl ki bir baba varlığını anne kadar hissettiremez her zaman.
anne kadar çok seni seviyorum demez oğluna, kızına.
o yüzden yaşayamadan ölmez belki de.
belki hiç seni seviyorum diyemeden ölmemiştir ama bir daha seni seviyorum diyemeyecektir.
babalar ölmez evet soğuk bir mezarın başında babalar gününü geçirtmek istemez çocuğuna. içinde yaşar onun.
babalar ölmez evet gözyaşları babaya bırakılmaz hiç bir zaman.
babalar ölmez, ölmediği için ağlar insan.
babaya bıraktığı gözyaşları dudağına geldikçe yine ağlayasın gelir çünkü.
baban kokar gözyaşların.
babanın kokusunu yerlere dökmek istemezsin ama dökülür nafile.
yere aşık olur insan babası kokar diye...

zyprexa

zyprexa
hayallerin vardı değil mi senin düne kadar.
portakal bahçeleri mi kuracaktın?
hayır artık portakal bahçelerin olmayacak.
-hayallerim vardı portakal ağaçlarına salıncak kuracaktım.

dünlerin mi vardı bu güne kadar gün diye saydığın
"gün" dediğin dünler bugün gün olmayacak.


"peki yarın" dedi morgana uzaklardan...
-yarın ne yapacaksın?
-parmağında neşter varken kendinden başkasına dokunamazsın!
-dokunamam değil mi
-...........


evet dokunamazdı.
avalon dan dışarı çıkamazdı, hiç çıkamamıştı zaten.
önünde engeller vardı büyük engeller.
"sevginin en dikenli yollarından geldim sana ben" diyecekti ama diyemedi.
diyecek kimsesi yoktu avalon da haykırsa nereye kadar sussa kim duyar.
koştu...
sonsuzluğa koşulur her hikayede, o başlangıca koşacaktı.
avalon diken doluydu, heryeri kanıyordu hem sonra gözlerinden kan geliyordu ağlamaktan...
yolun yarısıydı, başlangıcın yarısındaydı.
düşündü...
tekrar düşündü...
ağladı biraz
parmaklarına bağladı neşterleri
kalbine dokundu.


0 /

neden bekliyorsun?


bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?

üye ol