90’li yillara kadar dubalar uzerinde hizmet veren koprunun apayri bir havasi vardi. araclar gectigince hafiften sallanan, insanin basini degistiren, alt katlarinda birahanelerin bulundugu tarihi kopru. onun yerine dalan zamaninda yeni kopru insasina baslandi. insa sirasinda kaziklarin cakilmasi sirasindaki igrenc sesler hala kulaklarimda. sonucta insaati yapan stfa-thyssen konsorsiyumu yarim yamalak bir kopru cikardi ortaya. modern ama ruhsuz. eski kopru bir sure yeninin yaninda kaldi. sonra da sutluce aciklarina cekip yalnizliga mahkum ettiler. koprualti muhabbeti de boylece tarihe karismis oldu.
yeryuzunun en bahtsiz kisisi. eger ayakbastigi kitanin hic bilinmeyen bir kita oldugunu anlayabilseydi, bugun amerika’ya degil colombus’a kufur edecektik.
asim can gunduz’un vokalisti olarak piyasaya cikan, o bet sesiyle nasil vokalist oldugunu anlayamadigimiz, daha cok kendisini "ne dedin sen, srraakkk" sesiyle hatirladigimiz hande ataizi’nin bir tv programinda tokatlayan sahis.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?