yaşam

bir gün deniz kenarında
oturuyordum bütün düşüncelerle
bir anlık bile olsa
bir taş gibi atamam ki denize
aklım yine sendeydi
dalgalar arasında

benle olur musun denizin içinde
birlikte oturur muyuz taşlar üzerinde
aklımı alır mısın bir dokunuşla
ne olur dağlalar gibi gitme
sen de biliyorsun denizler kadar
hep yan yana kalacağımızı


beni nasıl bırakırsın bir sözcükle
yüzün tutar mı o sözleri söylerken
seni dalga ve taş gibi
saklıyorum kalbimde
benimsin artık gidemezsin
bir denizin taş parçası gibi...