yaran fıkralar

phaloe
dogu illerindeki bir aganin en buyuk zevki, kar uzerine çişiyle imzasini atmakmis. bu nedenle kar yagmaya basladigi andan itibaren koyde hayvanlar dahil hic kimse sokaga cikamazmis. kar biraz kalinlasinca, aga sirtina kurkunu giyer ve koy meydanina gelirmis. yaninda da aganin en yakin yardimcisi haso.
aga sirtini koye dogru doner sonra sorarmis:
"ula hasso, ahali bakiiy mi?"
hasso cevap verirmis:
"evet agam, hepisi de bir olmus, pencerelerden bakiir."
aga cisiyle karin uzerine imzasini atarmis "abdullah cizrelioglu", sonra da bir nokta koyarmis ve sorarmis:
hala bakiirler mi?"
"he agam, hem bakiirler hem de cilgin gibim alkislirler."
her sene ayni toren surermis. aradan 7 yil gecmis. aga yine kar tuttuktan sonra cikmis koy meydanina. sormus hasso’ya:
"ahali bakiir mi?"
"he agam bakiirler, kopekler, kediler bile camdadir."
aga adini yazmaya baslamis "abdullah" diye. "cizreli" demis ki,
kalakalmis, cunku yas geregi prostat. halka rezil olmak var. alcak sesle hasso’ya sormus:
"bakiirler mi?
"he agam bakiirler de, sen ne diye durdin ogle?"
aga caresiz "ula gel yanima, arkani don ahaliye, tamamla sunu" diye emretmis. hasso bir an durmus, sonra cisini yapmaya hazirlanmis ve aganin kulagina egilmis "agam" demis, "kirk
yildir kafama vurdin salak dedin, sirtima vurdin aptal dedin. he bu kulun okumayi yazmayi sokemedi ki, tut da yazinin devamini sen yaz."
bu başlıktaki tüm girileri gör

neden bekliyorsun?


bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?

üye ol