yaran fıkralar

şehmus okula gelir, tabii bizim şehmus ilkokul talebesi, ama her tarafı yara bere içinde, hoca sorar,

"şehmus oğlum ne oldu sana", şehmus der, "babam dövmiştir". hoca sorar, "niye oğlum", "valla bilmiyom hocam akşam evde yatıyık biraz sonra babamın sesini duyuyom, ali uyudun mi ali den ses çıkmiy veli uyudunmi e veliden de ses çıkmiy mehmed uyudin mi mehmedden de ses çıkmiy şehmus uyudin mi diy, ben de yok buba uyumadım diyrem oda geliy beni doviy.


" bunun üzerine hoca, bak şehmus bu gibi durumlarda uyumasan da ses etmemek lazımdır der. şehmus kafa sallar eve gider, ertesi gün okulda şehmus daha fena dövülmüş olarak gelir. bunu gören hoca merakla gider yanına ; "şehmus ne oldi kim yapti" der. şehmus der ki "bubam yapmıştır." "niye şehmus ne oldi", şehmus anlatır.

"hocam akşam evde yatıyık biraz sonra yinne babam in sesini duyuyom, ali uyudun mi ali den ses çıkmiy veli uyudunmi e veliden de ses çıkmiy mehmed uyudin mi mehmedden de ses çıkmiy şehmus uyudin mi diy, ben de uyumadım ama hiç ses etmedim. bunun üzerine anam ile bubam bir gıpraşmaya başladiler anlamadım ne oliy biraz sonra anam dedi ki, la ihsan ben geliyom, bubam da haticem ben de geliyom dedi ben de ula nereye gidiyonuz ben de geliyom dedim... hoca derki; oğlum bunlar anne baba, gider gider gelirler. sen hiç bozuntuya verme. uyuyo gibi yap. peki demiş şehmus.




ertesi gün bir bacak kırık. " bu sefer ne oldu? " der hoca. hocam, dediğin gibi yapmişem. hiç ses çıkarmamişem. en son bubam anamın arkasına geçti, "ben çocuk isterem, ben çocuk isterem!" diye bağırmaya başlayınca; ben de fırsat bu fırsat demişem. geçtim bubamın arkasına, " ben de bisiklet isterem !!!! ""