william butler yeats

sabah sabah aklıma gelen ve hüzünlendiren şair.


’’(d. 13 haziran 1865 – ö. 28 ocak 1939)

irlandalı şair ve oyun yazarı. irlanda’da yetişen en önemli lirik şairlerden biri olmaktan yanı sıra, 20. yüzyıl edebiyatının esas figürlerinden biridir. irlanda edebiyatının rönesans sürecinin öncüsü sayılmaktadır.[1] abbey tiyatrosu’nun kurucularından biri olan yeats, 1923 yılında nobel edebiyat ödülü’ne layık görülmüştür.

ressam john butler yeats’in oğlu olan william, 1883 ve 1886 yılları arasında dublin’de ressamlık dersleri aldı. eğitimine daha sonra londra’da devam etti. tatillerini ise irlanda’da bulunan ve şiirlerine çoğu kez mekân olan county sligo kontluğunda geçirdi. bu dönemde irlanda efsanelerine ve okültizme merak saldı. ilk eseri mosada (1886) büyüye olan ilgisini yansıtırken, the wanderings of oisin (1889) adlı eserinde genç irlanda hareketinin aşırı milliyetçiliğini dile getirdi.

1886’dan 1900’e kadar uzanan dönemde yazdığı şiirler shelley, spenser ve ön raffaellocular’dan etkilenmiştir. irlanda mitolojisi ve temalarına odaklanan şiirleri mistik, yavaş tempolu ve lirik dille anlatılmıştır. bu dönemde kaleme aldığı şiirlerden en bilinenleri arasında falling of leaves, when you are old ve the lake isle of innisfree yer alır. 1893 yılında william blake’in eserlerini düzenleyen yeats’in toplu şiirleri 1895’de (poems) yayımlandı. "those dancing days are gone" şiiri carla bruni’nin 2007 no promises albümünde seslendirildi’’