bir ege ezgisi çalıyordu ki klarnetle, hüzünlü ve içe işleyen bir şey, hala aklımdadır, üstelik o reklamı hatırlayan kimseyi bulamadım.
bir banka reklamıydı.
torunundan su istiyordu bir dede. torunu su getiriyordu. ardından dede ve torun elele o bankaya gidiyorlardı. sanırım yağmur yağıyordu, ama sadece sanıyorum. net hatırlamak mümkünüm değil.
işte o reklam unutulmayan bir reklamdır.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?