umut sarıkaya

bir şiiri;

aşkım rüştüyü bilirsin
hani şu milli kalecimiz rüştü
tokyo’ daki dünya kupası maçlarında
yaptığı kurtarışlardan önce
gol yemem sörf tabi ki yerim
reklamındaki şiirsel duruşuyla
girmişti ikimizin de gönlüne hatırladın mı?
bırakıp bu ülkeyi ardında gittiğinde barselonaya
nasıl da burkulmuştu içimiz
bunu da hatırladın mı?
bir dosttan duydum (doğrumu bilmiyorum)
rüştü barselona ile ’ maç başına para alıcam’’
diye sözleşme imzalamış
şimdi ben kaç zamandır izliyorum
rüştü lü barselona maçlarını
bakıyorum kale içinde rüştü yok başka bi lavuk var
üzülüyorum sonra rüştü parasızdır rüştü açtır diye
türkiye de iyi sakal yaptı onu yiyordur
diye avutuyorum kendimi
hazıra dağ dayanmaz diyor bi ses
sözün kısası şimdi sen de gidiyorsun
ama nolur şu bitmiş kahrolmuş adamı
son bir kez dinle de , gittiğin yerde
kendini sağlama al da git
ya da gitme rüştü gibi gaza gelme
rüştü demedi ama sen bi kere olsun
kalıyorum çünkü yediğim önümde yemediğim arkamda de
de bi kere olsun de...