türban

bugün bir kez daha durumun vahimiyetinin farkına vardım ki, toplumumuzda giderek tedavisi pek de mümkün olmayan derin yaralar açılmakta.

bugün metro istasyonunda oturmu$ metro beklerken; türban $eklinde kafasını kapatmı$ olan bir bayan gelir, elinde tuttugu bir sürü po$etlerle çokça yorulmu$tu belli ki.

benim yanımda yer vardı oturulacak, diger bekleme için oraya konulmu$ olan banklar doluydu.
bu bayan bana garip garip bakıp küçümser tavırlarla göz süzmekle daha çok ilgilenip elindeki yükleri falan unuttu ve yanıma oturmadı.

belli ki yorgun sürekli de oflanıyor, ancak gelip yanıma oturmuyor.

yok ben hassas degilim, olay aynen buydu. baktım üstüme ba$ıma, kafam dı$ında açıkta bir $eyim yoktu. kimseyi $ehvetlendirmek adına dı$arda degildim.


neden ki?...ne oldu bizlere ya da neler oluyor? sırf örtünmek anlayı$ımız farklı diye bu "iteleme" de ne demek?
ba$ınızla beraber vicdanınız da mı örtü altına gizlendi ey hanımlar?

ben anlayamıyorum, hiç bir zaman da anlayamayacagım.


ben kapalı kar$ıtı asla olmadım,olmayacagım da. ama toplum adına çokça üzgünüm, evet.