tuonela

amorphis’in yapmış olduğu en güzel ve en duygusal şarkıdır.

eski finlandiya şiir antolojisi olan kantele’den alıntı yapılmıştır.

yaşlı bir gezgin adamın sonunda mutluluğu buldum dediği gelininden kopma hikayesidir.

tuonela finlandiya mitolojisinde ölülerin ülkesi olan yer altı ülkesidir.

şarkıda sözlerden de anlaşılacağı üzere gelin ölmektedir ve adam gelini tuonelanın toprağından biçmeye çalışmaktadır.

sözleri

sorrow is my bread
and tears i drink as wine
oblivion my happiness
ground under teeth of time
for cold be the stone
when frost ve devoured the land
consolation is no gift
of winter’s icy hand
chorus:
upon a crust of snow
i’ll lay my broken frame
what steel and iron won’t take
i’ll give in winter’s name
no good a sullen sout no use a simple knave
no groom for brides of plaited hair
this man old and lame
if only i could breathe
to see the sun of may
but still longer are the nigths than days
as i wither away
came the man of crown
with sound of war drums beat
said no sword arm’s strong enough
without my two good feet
chorus
but not overlooked am i
in eyes of the maid i’ll wed
i’ll reap the crops of tuonela
my bride’s wealth in death