tokyo

japonya’nın başkentidir.kelime anlamı "doğuda başkent"dir. yüzölçümü 600 km² olup, 12 milyon nüfuslu metropolitan bölgesi olan tokyo dünyanın en büyük kentlerinden biridir. honşu adasının orta kesiminde, büyük okyanusun bir girintisi olan tokyo körfezinin kıyısında, sumida nehrinin ağzında yer alır. tokyo’da kışlar oldukça ılık, yazlar ise sıcak ve nemli geçer.

tokyo’nun bugün bulunduğu bölgenin yerleşime açılması çok eskilere dayanır. 6. yüzyılda japonya’da kuvvetli bir imparatorluk idaresinin kurulmasından sonra musaşi vilayetinin bir parçası oldu.

tokyo körfezi kıyısında liman şehri tokyo 19. yüzyıla kadar edo ("haliç kapısı") adı ile tanınmıştı. edo kalesi 12. yüzyılda güçlü samuray klanı edo ailesinin yurdu olarak japon tarihine meydana geldi. 1603’de tokugava şogunluğu kurucusu ieyasu tokugava, edo’yu şogun yönetiminin başkenti yaptı. şogunluk rejimi altında edo japonya’nın kürtürel ve ekonomik, politik alanında merkezine gelişti.

1868’da şogun yönetimine son veren japon imparatoru, kyoto’dan edo kalesindeki eski şogun sarayına göç edip, eski başkent kyoto’dan doğuda başkent olduğundan dolayı şehrin adı tokyo’ya değişti.

tokyo 12 eylül 1923’teki depremden büyük zarar gördü. depremden sonra şehir yeniden inşa edildi ve bu dönemde çevresinde banliyöler teşekkül etmeye başladı. 20 yıl sonra ii. dünya savaşı’nda abd uçakları tarafından ciddi bombardıman edilerek tekrar yıkıldı.

tokyo 1950’lerden sonra ülke ekonomisine paralel bir gelişme göstererek hızla büyüdü ve bugünkü seviyesine ulaştı.

şehrin merkezinde hendekler ve geniş bahçelerle çevrili imparatorluk sarayı yer alır. sarayın doğusunda, japon iş dünyasının merkezi olarak nitelendirilen maranouçi semti bulunur; kuzeydoğusunda ise pekçok üniversitenin ve basımevinin bulunduğu kanda semti uzanır. resmi binalar sarayın güneyindeki kasumigaseki semtinde toplanmıştır. milli parlamento binası ise kasumigaseki’nin batısındadır. dünyaca meşhur bir alışveriş merkezi olan ginza semti şehrin doğu kesimindedir. tokyo’nun mimarisi iki veya üç katlı ahşap evlerden, meici döneminden kalma taş yapılara ve beton veya çelikten yapılmış gökdelenlere kadar değişen bir çeşitlilik gösterir. japonya’nın başlıca ibadet merkezi olan meici tapınağı bir milli abide olarak kabul edilir.

başlangıçta depreme karşı mukavim olsun diye binalar 30 metreyle sınırlandırılmış, fakat 1960’lardan sonra bu yüksekliği aşan depreme dayanıklı pekçok yeni bina inşa edilmiştir. bunların başlıcaları mainiçi yayınevi, tokyo katedrali, milli tiyatro ve milletlerarası ticaret merkezidir.

şehiriçi ulaşım otobüs, metro ve kamuya veya özel sektöre ait elektrikli trenlerle sağlanır. tokyo’da biri iç seferler, diğeri dış seferlere tahsis edilen iki havaalanı vardır.

japonya’nın kültür merkezi olan tokyo’da pekçok müze, kütüphane ve üniversite bulunur. ueno parkında tokyo milli müzesi, milli bilim müzesi, hayvanat bahçesi ve batı sanatı milli müzesi yer alır. japonya’daki üniversite ve yüksekokulların büyük bölümü tokyo’dadır. tokyo üniversitesi dışındaki başlıca milli yükseköğretim kurumları tokyo teknoloji enstitüsü, hitotsubaşi üniversitesi ve tokyo güzel sanatlar üniversitesidir. özel üniversitelerin en meşhurları da vaseda ve keio üniversiteleridir.