Diziyi bitirdim. Genelde her gün 1 bölüm izleyip, sindirerek gitmeyi tercih ederdim. Fakat dizi kendisine aşırı derece bağladı. Bu bağlılık hem duygusal anlamda hem de merak konusunda oluştu.
Öncelikle tam olarak korku türü olmadığını kabul etmeliyim. Hatta tümüyle dram ağırlıklı bir dizi diyebiliriz. İlk üç bölümde yer yer korkmuş olsam da, korkma hissi o bölümlerdeki dram sahnelerini kaçırmama sebep olmuş. Kısacası çok iyi işlenmiş, basit ama bir o kadar duygusal bir hikaye anlatılıyor.
Diziyi baştan sona beğendim. Ancak tüm bölümleri işin içine kattığımızda korku konusunda istediğimi alamadığımı düşünmüştüm. Son bölümü bitirip, credits ekranı akarken " tek sorun korkunun az olması " diye içimden geçirdim. Ama sabah kalktığımda dizinin dram konusunda göründüğünden çok daha ağır olduğunu fark ettim. Kulağa biraz saçma geliyor ama dizi kendine bağlayınca, belli bir süre aklınızdan atamıyorsunuz. Karakterler, mekanlar sanki sizin hayatınıza girmiş gibi oluyor... nasıl anlatacağımı da çözemiyorum. Son bölüm bittikten bir süre sonra değerini anladım. Dram, böylesine güzel işlenebilirdi.
Diziyi tavsiye ediyorum. Ama bir çırpıda bitirmeyin. Günde 1 bölüm şeklinde gidilirse daha tatlı olur... şunu da hatırlatayım, dram konusunda taş kalpli iseniz, sizin için düz bir diziden öteye geçemeyebilir.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?