çocukluğumun en önemli anlari bu hastanede geçmiştir.önceleri babami bu hastanenin sahibi zannederdim ve millete bu hastane bizim derdim, daha sonra aklim iyice ermeye başlayinca babamin sadece bir hademe olduğunu öğrendim. ama olsun babam yinede en az bir başhekim kadar söz sahibiydi burada ve emekli oldu. uzun yillar gitmedim ama o hastane kokusunu ve babamin asik suratla bize doğru gelişini hiç unutamam.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?