sürgün

bir jorge luis borges siiri,

biri iz sürüyor ithaka yollarında,
unutmuş kralını yıllarca önce
troya’ya giden;
biri yeni ele geçirdiği toprakları düşünüyor,
yeni sabanın, oğlunu, ve belki de mutlu.
yerkürnin sınırları içinde ben, ulisses,
hades’in derinliklerine indim
ve yılanların aşk düğümünü çözen
tebai’li tiresias’ın hayaletini gördüm,
bir de, ovada aslanların gölgelerini öldüren
ve olimpos’ta oturan harekles’in hayaletini.
biri yürüyor bugün bolivar ve şili’de,
belki de mutlu, belki değil.
ben o olmak isterdim.