su kasidesi

şiirin tümü ise şöylecedir.

kasîde der medh-i hazret-i fahr-ı kâinât

1. saçma ey göz eşkden gönlümdeki odlara su
kim bu denlü dutuşan odlara kılmaz çâre su

2. âb-gûndur günbed-i devvâr rengi bilmezem
yâ muhît olmış gözümden günbed-i devvâra su

3. zevk-ı tîğundan aceb yoh olsa gönlüm çâk çâk
kim mürûr ilen bırağur rahneler dîvâra su

4. vehm ilen söyler dil-i mecrûh peykânun sözin
ihtiyât ilen içer her kimse olsa yara su

5. suya virsün bâğ-bân gül-zârı zahmet çekmesün
bir gül açılmaz yüzün tek virse min gül-zâra su

6. ohşadabilmez gubârını muharrir hattuna
hâme tek bahmahdan inse gözlerine kara su

7. ârızun yâdıyla hem-nâk olsa müjgânum n’ola
zâyi olmaz gül temennâsıyla virmek hâra su

8. gam güni itme dil-i bîmârdan tîğun dirîğ
hayrdur virmek karanu gicede bîmâra su

9. iste peykânın gönül hecrinde şevkum sâkin it
susuzam bir kez bu sahrâda menüm-çün ara su

10. men lebün müştâkıyam zühhâd kevser tâlibi
nitekim meste mey içmek hoş gelür hûş-yâra su

11. ravza-i kûyuna her dem durmayup eyler güzâr
âşık olmış galibâ ol serv-i hoş-reftâra su

12. su yolın ol kûydan toprağ olup dutsam gerek
çün rakîbümdür dahı ol kûya koyman vara su

13. dest-bûsı ârzûsıyla ger ölsem dôstlar
kûze eylen toprağum sunun anunla yâra su

14. serv ser-keşlük kılur kumrî niyâzından meger
dâmenin duta ayağına düşe yalvara su

15. içmek ister bülbülün kanın meger bir reng ile
gül budağınun mizâcına gire kurtara su

16. tıynet-i pâkini rûşen kılmış ehl-i âleme
iktidâ kılmış tarîk-i ahmed-i muhtâr’a su

17. seyyid-i nev-i beşer deryâ-ı dürr-i ıstıfâ
kim sepüpdür mu’cizâtı âteş-i eşrâra su

18. kılmağ içün tâze gül-zâr-ı nübüvvet revnakın
mu’cizinden eylemiş izhâr seng-i hâra su

19. mu’cizi bir bahr-ı bî-pâyân imiş âlemde kim
yetmiş andan min min âteş-hâne-i küffâra su

20. hayret ilen barmağın dişler kim itse istimâ
barmağından virdügin şiddet güni ensâr’a su

21. dostı ger zehr-i mâr içse olur âb-ı hayât
hasmı su içse döner elbette zehr-i mâra su

22. eylemiş her katreden min bahr-ı rahmet mevc-hîz
el sunup urgaç vuzû içün gül-i ruhsâra su

23. hâk-i pâyine yetem dir ömrlerdir muttasıl
başını daşdan daşa urup gezer âvâre su

24. zerre zerre hâk-i dar-gâhına ister sala nûr
dönmez ol der-gâhdan ger olsa pâre pâre su

25. zikr-i na’tün virdini dermân bilür ehl-i hatâ
eyle kim def-i humâr içün içer mey-hâra su

26. yâ habîba’llâh yâ hayre’l-beşer müştâkunam
eyle kim leb-teşneler yanup diler hemvâra su

27. sensen ol bahr-ı kerâmet kim şeb-i mi’râc’da
şeb-nem-i feyzün yetürmiş sâbit ü seyyâra su

28. çeşme-i hurşîdden her dem zülâl-i feyz iner
hâcet olsa merkadün tecdîd iden mi’mâra su

29. bîm-i dûzah nâr-ı ğâm salmış dil-i sûzânuma
var ümîdim ebr-i ihsânun sepe ol nâra su

30. yümn-i na’tünden güher olmış fuzûlî sözleri
ebr-i nîsândan dönen tek lü’lü-i şeh-vâra su

31. hâb-ı ğafletden olan bîdâr olanda rûz-ı haşr
eşk-i hasretden tökende dîde-i bîdâra su

32. umduğum oldur ki rûz-ı haşr mahrûm olmayam
çeşm-i vaslun vire men teşne-i dîdâra su

(metin akar su kasidesi şerhi, türkiye diyanet vakfı yayınları, ankara 1994, s.19-22)