ey bir at üstünde doğduğum memleket,
oynadığım vadiler, geyikli ve sarp.
kızıl bayrakların uçuştuğu serhat,
davullar ve kafesinde çırpınan kalp!
yaylının rüzgarlanıp duran örtüşü,
karasız deniz gibi boş bir gökyüzü;
bir uçtan öbür ucu yemen türküsü,
öten çıngırak, koşan atlar ve step...
ah. sonsuz anadolu’m, sen! sen, sen, sen hep!
ahmet muhip diranas
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?