stella

ludingirra
saksıdaki çiçek susuz kalır,
herşey öksüz,
yoruldu o...
didinip durdu...
ki toprak bile, gök bile, deniz bile
bir yerde yorulur...
kaldı süpürge duvarda...
sabun kovada...
anne yok artık yanında...

...hayır anne var. önce bunu bilmen gerek. anne hiç gitmeyecek.
ne kadar acı duyduğumu ifade edemem bile. ne kadar paylaşılırsa işte, payıma düşeni almaktan başka birşey gelmiyor elimden.

tanımış olmama gerek yoktu seni, tüm bunları hissetmek için. aynı çatı altında, ortak paydada buluşmadık mı?

ben anneciğine rahmet, başta sana olmak üzere tüm ailene sabır, başsağlığı ve metanet diliyorum. atlatmak zor, bugüne kadar kendisi yaşadı; bundan sonra onu yaşatma görevi senin.

dik dur! ne diyebiliriz ki başka?
bu başlıktaki tüm girileri gör

neden bekliyorsun?


bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?

üye ol