krizin asıl sebebinin zihinsel ve bedensel büyüme problemi olduğuna inandığım başlık.
zira benim inanma hakkım kadar başkalarının da inanmama hakkına saygı duymak da büyümenin insana kattığı değerlerdendir. biz de yaşımız küçükken başkalarının inançları için hak arama sevdasından katrelerce uzaktaydık. bunu da üniversitede türban yasağıyla beraber saç-sakal yasağının konmasıyla öğrendik. anladık ki yasakçı zihniyetin bugün taktığı konu türbansa; yarın saç-sakal olabiliyor. henüz yeni yeni bırakmaya başladığımız top sakallarımızla meydanlarda cop yedik, işte o gün sırtımıza inen cop sırtımızı değil zihnimizi allak bullak etti. zira "hak"kın ve "hukuk"un yalnızca bizim için değil, herkes için olması gerektiğini öğrendik. biz haklarımızı geri alabildik, sakallarımız ve cop izlerimizle okullara girebildik, ama dışarıda içinde gerçekten siyasete alet olmuş insanların yanında siyasetle uzaktan yakından alakası olmayan başka insanlar kalmıştı. işte onlar demokrasimizin yüz karası bir gerçeğin mağdurlarıydılar. umulur ki bugün türban konusunda ahkam kesen bilgiçler bir gün suudi arabistan ya da iran gibi bir ülkede başlarını kapatmak zorunda kalırlar ve insan haklarının her ne şekilde olursa olsun, her ne kanuna dayanarak olursa olsun; asla çiğnenmemesi gerektiği gerçeğini anlayabilirler.
(bkz: dayanamayıp sözlüğe dönmek)
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?