şehitlik

bir rifat ilgaz siiridir.

i
ben bir bahriye neferiyim
gozlerimi baliklar yedi
gormek ve aglamak bitti benim icin
uzun boylu adamdim sagligimda
inanmazsaniz elbiselerime bakin

biri diyor ki ben de askerim
ne farkin var oteki olulerden
eskiden evlerde otururduk
disinda kaldik butun kapilarin
simdi duvardan geciyoruz

biri de diyor ki
uzunluguna kollarimin hatirasi
hala basim agriyor

yalan hepsi bunlarin inanmayin
biz yokuz diyor bir baskasi

ii
akraba olulerin kiliginda geliyorlar
kolayca girmek icin odama
bir bakiyorum amcam kardesim
bir bakiyorum polonyali bir gedikli cavusu
hemen de konusuyor

bir kizim vardi bes yasinda
olmus simdi beraberiz
ici sikiliyor burada
ellerini varsova’da unutmus
cember ceviremiyor

ve bir ses
ne patates capalamak
ne tas kirmak
ne de yuk tasimak pazara
burada rahatim iyidir

biri de karisini merak etmis
evden haber soruyor bana

ustumden kaputumu aldilar
oldugum zaman
usuyorum
onumuz de kis

sonra bir agizdan konusuyorlar

iii
bir bardaktan su iciyoruz
birlikte yemek yiyoruz aksamlari
kimisi sevgilimize asik
kimisi evlat olmak istiyor anamiza
sebepsiz gidip geliyorlar vapurlarda
tramvayda aramiza giriyorlar
yeniden uzun uzun yasamak istiyorlar
bizden ayrilmadiklarina bakilirsa