seda sayan in rol modelden bahsetmesi

gunlerden yarındı ve ben yarının gelmesi icin dua ediyordum. evet sevgili gunluk gecirmis oldugum bir butun gun boyunca rol modelim seda sayan idi ve ben hala seda sayan’ın rol modelden bahetmesini algılayabilecek bir farkındalık duzeyine erisememistim.

gunlerden yarındı ve ben hala rol model nedir bilmezken, seda sayan’ın rol modelden bahsetmesi hususu uzerine kafa patlatıyordum.

gunlerden yarındı ve ben hala onlardan biriydim.

artık mutluyum. dusunmuyorum artık. 24 saatlik bu zaman dilimi yasadıgım 24 yıla bedeldi dogrusu, 24 senede mutlu olmadıgım kadar su son 24 saatte mutlu olmsutum. artık benimde bir rol modelim vardı ve aydınlanma cagının baslagıcı seda sayan gibi birisi olmustu.

orta cagadan cıkmıs serfler gibiydim, senyor gibi hissediyordum kendimi.

kim bilir belki bir kalem bile olur?

ben bir kuklayım artık. rol modelim tarfından oynatılan bir kukla ve seda sayan ile aynı ellerden oynatılmak hosuma gidiyor dogrusu gunluk.

dusunmeden yasamak.

dusunmemekten gelen o hiclik duygusu tum bedenimi kaplarken aniden fark ettim.

gunelrden yarındı ve ben bugunden yarını yasıyan birisiydim.

sonra fark ettimki artık benim icin zamanın bir onemi yoktu.

zaten bu yok olmusluk sayesinde bugunden yarını yasamıyor muydum?

evet ben yoklugun ve genelin ta kendisi olurken oteki denilen sey soluyordu. bu solmusluk icinde kararan seyler golgemi buyutuyordu. artık hep istedigm bir seyi yapabilecektim bende artık golgeme sakalnabielcektim.

hem zaten bir insan kendi golgesinden daha korunaklı bir yer nasıl bulabilirki?

ahh evet unutmusum bu buyuen golge benim golgem degildi bu golge ait oldugum yoklugun golgesiydi ve ben artık asla var olamayısım icinde yok olurken saklanıyorudm bilinmez bir hiclige.

artık seda sayan rol model’den bahsetmsiti ve ben artık yoktum.

artık hersey vardı ama ben yoktum, aynı hersey gibi bende varolamaycaklar arsında yerimi alırken fark ettimki gunlerden yarındı ve yarın benim olum yıldonumumdu. yarın benim ben olmaktan bıktıgım biz oldugum gundu...