baris manco’nun oyku tadinda ama cok huzunlu bir sarkisi. baris abimiz ozellikle sarkinin konusma kisimlarinda o yumusacik sesiyle o kadar guzel anlatir ki oykuyu, huzunlenmemek elde degildir. sarki ihtiyar cift sakiz hanim ile mahur bey’in huzunlu yasamlarini anlatir.
cocuklugumun gectigi o eski mahallede
asi boyali ahsap eski bir evde otururlardi
sakiz hanimla mahur bey
bembeyaz tenli bembeyaz sacliydi sakiz hanim
zaten onun icin sakiz hanim derdik kendisine
pamuk gibi elleriyle kemence calardi
esi mahur bey once biraz nazlanir
sonra oda kanunuyla eslik ederdi sakiz hanim’a
beraber mesk ederlerdi
yaz aksamlarinda acilirdi perdeler
yorgun ellerinden
dokulurdu nagmeler
2 yil kadar oluyor once kanun sustu o eski evde
bir kac ay sonra da kemence
ve asi boyali ahsap evin perdeleri
bir daha acilmamak uzere kapandi
evin satilacagi soylentileri baslayinca gittim
iceri girdigimde eski bir koltugun ustunde
boynu bukuk bir kanun
ve kanunun gogsune yaslanmis mahsun kemenceyi gordum
bizi rahatsiz etmeyin der gibiydiler
kiyamadim
uzaklastim
mahur bey susunca kapandi perdeler
sakiz hanimla bitti o huzunlu nagmeler
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?