bunun en güzeli tadında bırakmaktır: zira rock’n coke ilk 2 hadi bilemedin 3 yıl iyiydi ama sonrasında deli cıvıdı. paralel evrende "biz sanırsam alternatifiz, azıcık da kokuyoruz çünkü yıkanmak bizce çok avangard!" abiler/ablalarla dolu barışarock da öyle. hatta biraz daha ilerletelim; geçen sene hayatımın en riyakar işine girişmiştim. 21 sene kadroda hala sergen’in olduğunu zannederek tuttuğum takımım beşiktaşın stadının sadece önünden geçerken 3 günümü o çimlerin üzerine lüpür lüpür yerleştirilmiş plastik asutay*ların üzerinde geçirdiğim sonisphere festivali...şimdi aynı festivalde dağıtılan unirock konserinin olduğu küçükçiftlik parkına taşınıyor. insanın içinden "reva mı bu be?!" demek gelirken bir yandan da ince bir sevinç var "oğlum biz buralar yeşillikken buralardık peaah" tarzı bir hazdan ötürü
ps: unirock resmen barışarockdan fırlamış "biz sanırsam alternatifiz, azıcık da kokuyoruz çünkü yıkanmak bizce çok avangard!" abiler/ablaların kemikli gözlük takanlarıyla doluydu.
yani olayın özü şudur: tepki olsun diye gitmemek zırvadır. esas olan en iyi zamanında gidip anlatacak zibilyon hikayeyle dönmektir.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?