okul yıllarında finallere denk geliyordu ramazan. sabaha kadar oturur ders çalışıcaz diye kendimizi kasarken uzaktan hoş bir ses gelirdi. o da ne ! davulun sesi. sulanmış beyinlerimizin etkisiyle evin balkonuna koşar, az kullanılmış mendilimizi elimize alıp halay çekerdik. yaşanılan bölgenin trakya bölgesi olması sebebiyle bizi öyle gören şopar ramazan davulcusu hemen tınıyı değiştirip, roman havası çalardı. ahh ahh içlendim şimdi bak.
hatta bir keresinde en minyon(yani cüce) olan arkadaşım roman havası oynim derken az kalsın balkondan aşağı uçuyordu. şanslıyız ki halen yaşıyor. e malüm kedi boyutunda olan biri 9 canlıdır. hiç birşey olmadı.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?