pkk

türkiye büyük millet meclisi’ndeler.

%10 barajını aşabilmek için bağımsız olarak çıktılar sahneye; kapağı tbmm’ye atınca da birleştiler; yeniden bir parti oldular. hakları olmadan meclis’te bir çok sandalyeye dtp olarak kuruldular. kendilerini milletten saymayanların garip düsturu.
sokaklarda gezinen minibüsleriyle, kırmızı sarı yeşil renkleriyle, kendine has işaretleriyle ve kullandıkları dil ile, otoyolda giderken kimse onları sıkıştırıp korna çalmıyorsa; "özgürlük"lerini kullanıp yaşasın pkk diye camdan dışarı uzanan kafaları kimse kırmıyorsa bilinsin ki türkiye’nin demokratik yapısından ileri gelen bir durumdur. çok şaşırıyorum insanların ne olursa olsun saygılarını belli bir düzeyde tutmalarına. ama evet içimizden küfrederken bunu dışarı yansıtmamayı becerebiliyoruz.
ancak aynı niyet onlarda mevcut değil ne yazıktır ki...aynı havayı solduğum; aynı dağın suyunu içtiğim; aynı topraktan cıkan meyve ve sebzeyi onlarla paylaştığım için utanıyorum. zira bizim kültürümüzde yediğin tabağa sıçmak yoktur.