"hey bak!" dedim ona elinden tutup heyecanla cekistirirken, "bak ne gostericem sana". pembe pembeydi merakli gozleri mavi yanaklari ve turuncu dudaklariyla bana bakarken.
"goz kapaklarimin icine serilmis ozlemin" dedim ona. "ne zaman ki bir sokakta duysam, taze cekilmis kahve kokusunu, yada ne zaman yuzlerce kere duydugum guzel bir sarkiyi ilk defa dinlesem kapanir gozlerim. ve gozlerimin icinde gorurum seni. karanlikta ulasirim tekil varligina. ne zaman ayak parmagimi yatagin kenarina vursam, ne zaman mac sayisini kacirsam basket macinda kapanir gozlerim sukunetle. ve tam da sicak sonbahar gunesinin tadini cikarirken sahilde, ve tam da dogru kartlar gelmisken elime, ve tam da huzurun mutlulukla birlestigi anlarda kapanir gozlerim. ve goz kapaklarimin icindeki karanlikta bulurum seni. "
minik dudaklarini kivirp gulumsedi bana, sussam sonsuza kadar susabilirdim ya gozlerine karsi, konusasim vardi.
"ve ruzgarli bir gecenin en sonunda ogrenci evimde, kabarik yesil yorganimin altina girdigimde kaparim gozlerimi. uykuma ulasmadan onceki huzurda bulurum seni...
ozlemini."
sozcuklerim biterken dizlerimde uyuya kaldi.
ozlemi sardi goz kapaklarimin icini.
uzerine buyuk bir asma yapragi cekip,
uykuya daldim yaninda.
gozlerimin karanliginda buldum ozlemini.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?