bir bulent ortacgil sarkisi.
pencere onunde
arkadastan ayri
porselen saksida bir sus cicegi
evin hanimi
her aksamustu
su ve gunes sunar
entellektuel
pencere onu cicegine
ne ansizin yagmur
ne gokkusagi
ne dipdiri sabah
gozyasi
ne sebnem gormustur
ne kiragi tanir
ama iyi konusur, kitap gibi
rastgele ciceklere arada bir bakar
cansiz cam ardindan
tul perdelerden
pencere onu cicegine
ne mecburen gunes, ne karakis
ne dopdolu bahar urpertisi
zorlu bir ruzgarla
boynu hic kivrilmaz
haylaz cocuklarca hic kopartilmaz
gece cokunce cilir lambalar
oteki cicekler ayisigindalar
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?