cocuklugun, kisi buyudugunde de ozlenilmeye devam eden ayrintilarindandir efendim.
pazar gunleri genellikle ailece gec kalkilir; ki burada gec kalkmayi goreceli olarak kullaniyorum; cunku cizgi filmleri kacirmamak acisindan kalkilacak saat olsa olsa 09:00 civari olmalidir -80 ler itibariyle-
...gozlerindeki capaklari ovustura ovustura temizlerken, annesine de utanmadan yuzunu yikadigi yalanini soyleyen insan yavrusu, anne tarafindan bu davranisina binaen ve ceza olarak ekmek almaya gonderilir. her iki tarafin da bildigi halde soze dokmedikleri sey, firindan taze cikmis ekmegin eve gelis sirasinda kacinilmaz olarak ucundan tirtiklanacagidir. genelde, ekmegin yanina alis veris listesi bonusu olarak babanin gazetesi de katilir. eve gelindigi sirada artik kahvaltinin-misal sucuk vb- kokusu ayyuka cikmis, yol boyunca ucundan tirtiklanan ekmekle bastirilan aclik canavari yeniden sesini duyurmaya baslamistir.
annenin sofraya cagrisiyla babada gelenege dahil olur; hafta icindeki kahvaltilardan farkli olarak aheste aheste, tadina varilarak ailece kahvalti yapilir, kardesler birbirleri ile atisir, baba gazetesini okurken cayini icer...cizgi film kusaginin baslangici ile bu aile saadeti sona erer.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?